Eklem kireçlenmesi dünyada en sık görülen romatizmal hastalıktır. Eklem kireçlenmesinin sıklığı yaşla çok belirgin bir paralellik göstermektedir. Ancak, yaş dışında faktörlerin de mevcut olduğu bilinmektedir. Örneğin genetik yatkınlık, kilo fazlalığı, bazı meslekler, spor dalları, doğumsal ya da sonradan gelişmiş eklem bozuklukları, kas güçsüzlüğü, nörolojik problemler ve bazı metabolik hastalıklar, erken ve şiddetli osteoartrit gelişimine neden olmaktadır.
En sık ve en erken ortaya çıkan yakınma, ilgili eklemin yoğun kullanımından sonra oluşan ağrıdır. İlk zamanlarda aktivite ile artan ağrı biraz dinlenince geçer. Hastalık ilerledikçe ağrı daha az aktivite ile veya istirahat halinde bile ortaya çıkmaya başlar ve şiddeti artar, kişinin günlük yaşamını etkiler. Zaman zaman eklemde hafif şişmeler meydana gelir. Diğer yakınmalar arasında eklem sertliği, hareket zorluğu, boşalma, kitlenme ve hareketleri yaparken güvensizlik sayılabilir. En sık; diz, kalça, omurga ve ellerde görülür.
Eklem kireçlenmesi hayat boyu alevlenme ve yatışma periyodlarıyla sürer. Hastalık sürecinde genellikle yavaş bir ilerleme olur ve hasta az ya da çok sürekli ağrıdan yakınır. Günümüzde eklem kireçlenmesine bağlı gelişmiş yapısal değişiklikleri geri döndüren veya düzelten bir tedavi yöntemi yoktur, ancak bu eklem kireçlenmesinin tedavisi olmayan bir hastalık olduğu anlamına gelmez. Uygulanacak tedavilerle hastaların yakınmaları rahatlatılabilir, fonksiyonları geliştirilebilir, hastalığın ilerlemesi ve komplikasyonlar önlenebilir. Hastalığın evresine ve hastanın durumuna göre tedavi düzenlenir.
Tedavi yöntemleri:
Hazırlayıcı faktörlerin düzeltilmesi (şişmanlık, doğumsal ve gelişimsel bozukluklar, mesleki riskler, hasta eklemin aşırı kullanımı gibi)
Yardımcı cihaz kullanımı (dizlik, splint, baston veya yürüteç gibi)
Egzersizler
Fizik tedavi uygulamaları
İlaçlar
Eklem içi enjeksiyonlar (hyaluronik asit veya steroid enjeksiyonları)
Cerrahi tedaviler