Her ebeveynin en büyük rüyasıdır özgüvenli bir birey yetiştirmek… Peki özgüvenli bir birey nasıl yetişir? Özgüven gelişimi için çocuğa neler sağlanmalıdır? İşte çocuğunuzun özgüvenini geliştirmek için ihtiyacı olan 8 unsur!

Sadece miktarı değil, kalitesi de önemlidir. Çocuklar sürekli ve koşulsuz sevilmeye ihtiyaç duyarlar. Kusursuz ve kalıcı bir özgüven için olabilecekleri veya başkalarının olmasını istedikleri kişiye değil, gerçekten kendilerine değer verildiğini hissetmeleri gerekir. Örneğin “Bak Elif ne kadar uslu oturuyor ya sen dur durak bilmiyorsun” benzeri bir söylemde çocuk için mesaj çok nettir “Seni böyle beğenmiyorum Elif gibi olmanı bekliyorum.” Oysa istenen sonuca ulaşmak için hiçbir benzetmeye yer vermeden sevgi dolu bir ses tonuyla “Sen çok hareketli bir kızsın ama biliyor musun, biraz daha sakince oturabilsen eminim vücudundaki bütün organların sana teşekkür ederlerdi onları dinlendirdiğin için.”

Korku ve kaygı özgüvenin en büyük düşmanlarıdır muhtemelen. Temel ihtiyaçlarının karşılanamayacağı veya duygusal ya da fiziksel dünyalarının her an paramparça olabileceği konusunda sürekli endişelenen çocuklar, kendilerini, başkaları veya genel anlamda dünya hakkında olumlu bir bakış açısı geliştirmekte zorlanabilirler. Örneğin sürekli “Bunu alacak paramız yok, alamayız!” söylemi yerine çok daha akıllıca kurgulanmış “Paramızı daha gerekli olan şeyler için harcamalıyız, zaten bunu aile bütçesine harcamalara koymadık” demek çok daha yerinde olacaktır. Ya da sürekli böyle yaramazlık yapmaya devam edersen bir gün alıp başımı giderim annesiz kalırsın o zaman görürsün” gibi yarası derine giden söylemlere asla yönelmemek gerek.

Öğretmenler, güven için ihtiyaç duyulan sosyal becerilerin ve davranışların geliştirilmesinde çocuklara en etkili yoldan yardım eden kişilerdir. Asla unutulmaması gereken bir başka unsur da, hayatın ilk yıllarında en etkin öğretmenin anne veya bakım veren erkek çocuklar içinse özellikle babanın olduğudur. Küçük çocukların yakın çevrelerinde eğer daha olumlu ve güçlü bir kişilik yapısında yetişkin yoksa ebeveynler maalesef korkularını ve kaygılarını küçük çocuklarına geçirebilmektedirler.