İlk defa 1908 yılında olimpiyat oyunlarına dahil edilmiştir. Kadınlar için ise 1932 Los Angeles'ta olimpiyatlarda yer bulabilmiştir. İzleyiciler ve görevliler açısından oluşturduğu risklerden ötürü cirit atma ciritin kat edeceği mesafeyi düşürecek şekilde 1986'da erkekler, 1999'da kadınlar için yeniden düzenlenmiştir.

Atletler pistte koşarak adına çarpma tahtası da denilen atış çizgisine kadar koşar ve ciriti fırlatırlar. Atletlerin sekiz kişiden azlarsa altı, çoklarsa üç atış deneme hakları vardır. Atışın geçerli olması için cirit atış çizgisine varmadan elden çıkarılmış olmalı ve ilk inişini sektör çizgileriyle işaretlenmiş iniş alanı içerisindeki bir noktaya yapmalıdır. Atışın derecesinin ölçümü atış tahtasından ciridin toprağa ilk değdiği yere kadar olan mesafe esas alınarak yapılır.

Ciridin tutma bölümü genelde metalden, bazen ise fiberglas ya da karbonfiberden yapılır. Başlığı 25 cm'dir.Erkeklerde cirit uzunluğu 260-270 cm., ağırlığı ise 800 gramdan fazladır. Kadınlar için ise 220-230 cm. uzunluğunda ve en az 600 gramdır.

Cirit atmada ana esas ciridin omzun üstünden tutulması ve her zaman mızrağın dayanak noktasına sarılmış şeritten kavranmasıdır. Atlet yaptığı koşu süresince bir ivme kazanır ve son yedi adımda ciridi atmaya hazırlanır. Atıcılar fırlatmadan önce ciridi mümkün olduğunda omuzlarının arkasında tutarlar.

Finler cirit atmada en başarılı ülkelerin başında gelir.

Erkeklerde cirit atma dünya rekoru, 1996 yılında 98.48 metre ile Çek Jan Zelezny'e aittir.