İstanbul Kültür Sanat Vakfı (İKSV) tarafından Koç Holding sponsorluğunda düzenlenen 12. İstanbul Bienali, kapılarını 17 Eylül Cumartesi günü sanatseverlere açacak. 5 karma sergi ve 50'den fazla kişisel sunumun yer aldığı bienalde, 500'ü aşkın yapıt 13 Kasım'a kadar gezilebilecek.

12. İSTANBUL BİENALİ BAŞLIĞI
İsimsiz (12. İstanbul Bienali), 2011
12. İstanbul Bienali’nin İsimsiz (12. İstanbul Bienali), 2011 olarak belirlenen başlığı ve görsel kimliği, minimalist ve kavramsal yapıtlarıyla 20. yüzyıl güncel sanatının en önemli isimleri arasında sayılan Küba asıllı Amerikalı sanatçı Felix Gonzalez-Torres’in (1957‒1996) yapıtlarından ilham alıyor.



Yapıtları uluslararası arenada pek çok kişisel ve karma sergide yer alan Gonzalez-Torres, aynı zamanda küratörlüğünü Rosa Martinez’in üstlendiği 5. Uluslararası İstanbul Bienali’nde de yer almıştı. Torres’in, siyasi konuları ele alırken kullandığı yenilikçi sanat dili, 12. İstanbul Bienali için yürütülen araştırmalara esin kaynağı oldu. Gonzalez-Torres’in varlığı, sanatçının çoğu yapıtını adlandırma biçimine gönderme yapan “İsimsiz” başlığının yanı sıra bienalin temalarında ve görsel kimliğinde kendini gösterirken 12. İstanbul Bienali sergilerinde sanatçının hiçbir yapıtı yer almıyor.

12. İstanbul Bienali’nde İsimsiz (Soyutlama), "İsimsiz" (Ross), "İsimsiz" (Pasaport), İsimsiz (Tarih) ve "İsimsiz" (Ateşli Silahla Ölüm) olarak farklı temalar altında düzenlenen beş karma sergiye ek olarak, bu temalarla ilgili tartışmaları daha da ileriye taşıyan 50’den fazla kişisel sunum da yer alıyor. İstanbul Bienali, başlığında olduğu gibi, adlarını Gonzalez-Torres’in yapıtlarından alan bu beş tema çerçevesinde de sanatçıya referans vermeye devam ediyor.

İstanbul Bienali küratörleri, Gonzalez-Torres’in “İsimsiz” kavramına uygun bir şekilde, sergiyle ilgili önyargılı düşüncelere yönelik eleştirel bir tavır geliştirip bienal sanatçılarının isim listesini sergi açılmadan önce ilan etmeyerek serginin bu yollarla tüketilmesine de eleştirel bir bakış açısı getirdiler. 12. İstanbul Bienali, günümüzde, özellikle bienal bağlamında yan etkinlik ve programları öne çıkaran anlayışa yanıt olarak, sanatsal ve küratöryel ifadenin asıl biçimi olan serginin önemine yeniden dikkat çekmeyi amaçlıyor. Bienal, yapıtların sunumuna ve birbiriyle ilişkisine öncelik tanıyacak şekilde, özenle inşa edilmiş tek bir mekana, Antrepo’ya yerleştirildi.