Bu yazıdan sonra evdekilere zorla diyet mi yaptırırsınız yoksa diyeti tamamen bırakır mısınız bilmem ama ailenizi etkilemeyi başarırsanız sadece siz değil, hepiniz mutlu olacaksınız, onu biliyorum...

Genelde diyet yapmaya karar veren kişiler önce kime gideceğini araştırır, internette gezer, bakar, özgeçmişini okur (ki mutlaka okumalıdır), hakkında yorumlar varsa inceler ve en önemlisi etrafına “Kime gideyim?” diye sorar. En etkili olan bir yakını o diyetisyene gitmiş ve halinden memnunsa onun tavsiyesidir.
Bazı insanlar bu kararları tek başına alır, tek başına randevu ayarlar ve tek başına diyetisyene gelir. Bazıları da yanlarına mutlaka destekçi alır. Bu destekçi en yakın arkadaş, eş, çocuk, anne veya baba olabilir. Her hafta beraber diyetisyene gider, alışveriş yapar ve bazen de birbirilerini motive etmek için gün içinde konuşurlar. Bu kimisi için motivasyon kimisi için baskı demektir. Bu sebeple bu desteğin dozu da şekli de çok önemlidir.

Geçenlerde bir karı-koca karşıma oturdu. Kadın beslenme öyküsünü anlatıyor, eşiyse sürekli “Şunu da söyle, bunu da söyle” diyor. Hatta “O söylemez, ben anlatayım” diyerek bilmem gereken her bilgiyi veriyor. Gözünüzde nasıl bir çift canlandı? Hoşunuza gitti mi yoksa sizi rahatsız eden bir durum var mı? Hepsini dinledim. İki tarafın da söyledikleri benim için değerliydi. Sorulacak 4 önemli sorum vardı:

1. Kadına, gerçekten diyet yapmak istiyor musunuz?
2. Kocasına, gerçekten destek olmak istiyor musunuz?
3. Kocasına, eşiniz için söylediğim her şeyi siz de yapabilecek misiniz?
4. Kadına, eşinizin sizin adınıza söyledikleri sizi motive mi ediyor mutsuz mu?
Bu soruları şimdi kendinize sorun. Buradaki eş, arkadaş ya da çocuk olabilir. Kadın bazı bilgileri söylemek istemediğine göre başlamaya hazır olmayabilir. Yanındakinin zoruyla gelmiş olabilir. Bu durumda diyet işe yaramaz! Uygulanmayan liste mutsuzluk ve stres demektir.

Eşine destek olmak isteyen bir kocanın onu buraya getirmesi, gerekli ayrıntıları anlatması harika, ama iş bununla bitmiyor. Gerçekten desteğe ihtiyacı varsa eş ya da arkadaş olarak daha fazlasını yapın! Hangi konularda takıldığını, nerede kaçamak yaptığını, neden başaramadığını biliyorsanız buralarda destek olun. Örneğin, kadın “Daha önce de diyetisyene gittim ama hiç devam etmedim” dedi. Burada size düşen görev randevulara düzenli gelmesini sağlamak. Bir başka cümledeyse “Moralim bozulunca çok yiyorum, psikolojik bu durum” dedi. Belki de burada ona moralini yüksek tutmasını sağlayacak veya morali bozuk olduğunda yemek yerine koyabileceği başka seçenekler sunmak lazım. “Haydi çıkıp biraz hava alalım, biraz sakinleşebiliriz” demek birçok şeyi çözebilir.

O görüşmede kadının eşi, “Benim fazla kilom yok, ben istediğimi yerim, o kendine dikkat etsin” dedi ve destek bir anda bitti. “Siz önünde yerken kendini tutabilseydi bu problem var olur muydu?” diye sordum. “Ben mi suçluyum?” dedi. “Asla! Suç ve suçlu yok. Etki ve tepki var. Eşinize destek olmak istiyorsunuz ama farkında olmadan bunu olumsuz etkiliyor olabilirsiniz” dedim. “Hiç böyle düşünmemiştim. Ben ne yapabilirim?” dedi. “Artık başlayabiliriz” dedim ve kadın çok rahat başladı diyetine. Evde pişecek yemekleri, beraber yapabilecekleri kaçamakları, evde olmaması gerekenleri konuştuk.

Dördüncü sorunun cevabına gelince; ilk başta bu destek kadını mutsuz ederken, eşi daha dikkatli davrandığı şu anda mutlu ediyor! Kadın diyet yapmıyor, artık ailece sağlıklı ve biraz daha planlı besleniyorlar. Eşinin canı iskender çekerse kadın 1, erkek 1.5 porsiyon yiyor ama ikisi de “Üzerine çok tereyağı koymayın” diyor. Ortak noktalar arttıkça kadın başarıyor, kadın başardıkça ailece daha sağlıklı besleniyorlar ve mutlular! Amaç da bu değil miydi zaten?