Farklı yaşlardan çok sayıda kadın var etrafımızda. Başarılı, standartları yüksek ve düzenli bir yaşamları var. Ancak yakındıkları bir konu var: Aşk yok. Aşk onların ikliminde barınamıyor bir türlü. Bir adamı beğeniyorlar, adama rağmen aşık oluyorlar, sonunda sakızdan yapılmış bir balon gibi patlıyor bu beklentileri. Bu yüzden hayatlarının yarısı aşk acılarının tedavisiyle uğraşmakla, yapışan sakızı temizlemekle geçiyor. Yine de bu garip bir tutku, tüm cefasına rağmen, kolay kolay vazgeçemiyor alışan aşk sevdasından.

İlle de aşk

Aşk yoksa bela da yok diyebilirsiniz ama hiç de öyle olmuyor. Aşk yoksa hayatta bir şeyler eksiliyor. Aşk, yaşanılan anlara farklı değerler katıp, dünyayı farklı algılamamıza yardımcı oluyor. Yaşam enerjimizi yükselten libido, aşkın itkisiyle güçlenerek etrafımızı koruyucu kalkan gibi sarıyor.

Aşk deyince...

Kadınlar aşk denildiğinde ne anlıyor dersiniz? Bu durumu sadece kalp çarpıntısı ile açıklamak pek mümkün değil. Beklentilerle beslenip, öğrendiklerinizle yaşadığınız ilginç bir duygu aşk. Hissettiğiniz aşk, değil mi? İşte orası, şüphe götürür. Ama en azından bu da heyecan verici, sarsak bir duygu. Bir şekilde etkiliyor ve bağımlı kılıyor insanı.

Yaşlanmak ve...

Aşkın peşine düşen kadınların tipik özelliklerinden biri, ergenliklerini çoktan geride bırakmış olmaları. Cinsel yaşamlarında özgür, başlarına buyruk kadınlar. Bu özlemleri, geçmişte bıraktıkları kız çocuğunun ilk aşkını yeniden yaşama arzusuna dayanıyor genellikle. Bir erkek tarafından koşulsuz yüceltilmek, tercih edilmek, sevilmek, zamanın karşısında ezilmediğinin kulağına fısıldanması, arzu nesnesi haline gelmek, giderek çoğalan yalnızlığı teklifsiz bir insanın varlığıyla pes ettirmek gibi istekler, aşkın gücünü besliyor. Yırtıcı ve ütopik bir hale getiriyor. Ütopya ise acı verici hale geliyor zaman geçtikçe. Etrafta bu kadar erkek varken, hiçbirini beğenmemek ve onlarla asla olunamayacağını söylemek onların bu ütopik yaklaşımını da ortaya koyuyor.